style="float: left margin-right: 100px" class="subsec psalm">

Psalm responsoryjny

Ps 139 (138), 1b-3. 13-14b. 14c-15 (R.: por. 24b)
Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwiecznąPrzenikasz i znasz mnie, Panie, * Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję. Z daleka spostrzegasz moje myśli, † przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, * i znasz wszystkie moje drogi.Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwiecznąTy bowiem stworzyłeś moje wnętrze * i utkałeś mnie w łonie mej matki. Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś, * godne podziwu są Twoje dzieła.Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwiecznąI duszę moją znasz do głębi. * Nie byłem dla Ciebie tajemnicą, kiedy w ukryciu nabierałem kształtów, * utkany we wnętrzu ziemi.Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną

Psalm responsoryjny

Ps 139 (138), 1b-3. 13-14b. 14c-15 (R.: por. 24b)
Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwiecznąPrzenikasz i znasz mnie, Panie, * Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję. Z daleka spostrzegasz moje myśli, † przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, * i znasz wszystkie moje drogi.Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwiecznąTy bowiem stworzyłeś moje wnętrze * i utkałeś mnie w łonie mej matki. Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś, * godne podziwu są Twoje dzieła.Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwiecznąI duszę moją znasz do głębi. * Nie byłem dla Ciebie tajemnicą, kiedy w ukryciu nabierałem kształtów, * utkany we wnętrzu ziemi.Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną

Śpiew przed Ewangelią

Łk 11, 28
Alleluja, alleluja, allelujaBłogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je wiernie.Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia

Łk 10, 38-42
Słowa Ewangelii według Świętego ŁukaszaJezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go w swoim domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która usiadłszy u nóg Pana, słuchała Jego słowa.Marta zaś uwijała się około rozmaitych posług. A stanąwszy przy Nim, rzekła: «Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła».A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona».